मी अनेकदा ज्योत्स्ना मॅडम यांच्या उपचारांनी त्रासमुक्त झाले आहे, आणि विशेष म्हणजे, एकदा त्यांच्याकडे उपचार घेतल्यानंतर पुन्हा त्या त्रासासाठी परत जावे लागले नाही. पण एक अनुभव असा आहे, जो मी कधीच विसरू शकत नाही. त्या दिवशी मी एका अ‍ॅलोपॅथी डॉक्टरांकडून उपचार घेत होते कारण मला सतत ताप येत होता आणि रात्री नऊ वाजल्यापासून दुसऱ्या दिवशी सकाळी दहा वाजेपर्यंत जुलाब होत होते. मी प्रचंड अशक्त झाले होते. माझी आई सतत त्या डॉक्टरांना फोन करत होती, पण त्यांनी एकदाही फोन उचलला नाही. शेवटी एक आशेचा किरण म्हणून आईने ज्योत्स्ना मॅडम यांना फोन केला, आणि मॅडमनी तो फोन लगेच उचलला. आईने परिस्थिती समजावून सांगितल्यावर त्यांनी आम्हाला लगेच पंधरा मिनिटांत क्लिनिकमध्ये बोलावले. आम्ही वेळेवर पोहोचलो, पण मला काहीही समजत नव्हतं. मॅडम स्वतः धावत आल्या, माझी नाडी तपासली, स्वतः औषध तयार केलं आणि मला चाटी दिली. अवघ्या दहा मिनिटांत मला आराम मिळायला लागला. त्यानंतर त्यांनी योग्य पद्धतीने संपूर्ण उपचार सुरू केले. काही दिवसांत मी पूर्णपणे बरी झाले. नंतर त्यांनी सांगितलं की मला पांडुरोग (पांढरी कावीळ) झाला होता आणि "वरची घंटी वाजवून" मी त्यांच्या दारात आले होते! त्या क्षणाला जर त्यांनी वेळेवर ओळखून उपचार सुरू केले नसते, तर कदाचित आज मी हे बोलूही शकले नसते. मी आज जे काही आहे, त्यामागे मॅडमचं मार्गदर्शन, वेळेवर केलेली action आणि निःस्वार्थ सेवाभाव आहे. त्यांच्या बद्दल मी मनापासून कृतज्ञ आहे. त्या केवळ एक वैद्य नाहीत, तर एक जीव वाचवणाऱ्या माऊली आहेत. त्यांच्या प्रत्येक उपचारामागे केवळ औषध नव्हे, तर मायेचा आणि काळजीचा स्पर्श असतो.